'Europa ligt in mijn straat,' zegt Joke Quintens wel eens. Joke is naast professioneel procesbegeleider ook ondervoorzitter van sp.a, schepen en sinds kort ook parlementslid voor diezelfde partij. Als Genkse weet ze donders goed wat 'multiculturaliteit' en 'samenleven' inhouden. Niet alleen Europa ligt in Genk. En Europa ligt bovendien ook niet alléén in Genk. Het ligt namelijk ook in mijn straat. En in de straat er naast. En in die dààr naast.
Internationalisme is een socialistische basiswaarde. Net zoals ook gelijkheid, vrijheid, duurzaamheid en solidariteit dat zijn. Ik adem dat internationalisme, het zit me in de kleren. Zomerkampen met YES (the Young European Socialists), Winterschool in Berlijn, the Workers Youth Festival, een euregionale werkgroep met collega's van JS in de PvdA, MJS en Jusos,... Het is dan ook niet vreemd dat ik morgen op 'Europese Identiteit en de Euregio' in Maastricht te vinden zal zijn.
"Het Europese project is gedoemd te mislukken want er is geen Europese identiteit, geen gemeenschappelijke cultuur," aldus de vaak gehoorde kritiek van de eurosceptici. Ik ben het met die kritiek fundamenteel niet eens. Wanneer ik immers met kameraden uit Ierland, Oostenrijk, Zweden, Duitsland,... rond een tafel zit, valt niet zo zeer op wat anders is maar vooral hoe gelijkend we allen zijn. Onze landen hebben immers een lange geschiedenis met elkaar en hun politiek zit in elkaar verweven. En jà, inderdaad, als ik dertig kilometer verderop ga winkelen - in Nederland, in Duitsland of in 'de Walen' - dan staan er vaak andere producten in de rekken en spreekt men een andere taal of regiolect. Maar zijn dat dan die wezenlijke verschillen die het samenwerken zo onmogelijk maken?
Steeds weer probeert men ons wijs te maken dat de ander ook existentieel anders is. Of het nu gaat om oude mijnwerkersfamilies, Walen of Grieken: telkens weer proberen een aantal groeperingen een wig te drijven tussen volkeren die eigenlijk zo gek veel niet van elkaar verschillen. Of het nu gaat over subtiele Belgen-/Hollandermoppen of om meer uitgesproken varianten van vuurtje-stook zoals de verkondiging dat 'alle Walen lui, werkschuw tuig zijn'... Telkens weer wordt er een wij-tegen-de-rest gespeeld die nergens goeds toe leidt. Daar moeten we vanaf. Niet straks of morgen, maar nu meteen!
Ik ben benieuwd naar de conferentie van morgen. Er staan enkele interessante sprekers en discussies op het programma. Met veel graagte zal ik de Limburgse (BE) socialisten en Jongsocialisten vertegenwoordigen. Als erfgenamen van oa. wijlen Paul-Henri Spaak en wijlen Paul Finet is het vandaag immers aan ons om als nieuwe generaties socialisten en sociaal-democraten te ijveren voor een beter Europa, een betere wereld.
Laat ons daarom in een jaar van Europese verkiezingen niet al te veel doen aan kleinburgerlijk navelstaren. Zet mee met ons de ramen open en laat een nieuwe wind zich meester maken van een gezamenlijk, sterk en sociaal Europees project. Een project dat haar weerklank ook vinden kan in zowel het federale als het Vlaamse programma. Een project dat inwerkt op het lokale én het internationale niveau. Een project van mensen maar vooral ook vóór mensen. Of die nu Anna, Meryame, José, Sven, Elisabeth of Jan heten.
Ik ben voor méér Europa. En u?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten